به نام او
اهم خطوط قرمز و نکات در باب مذاکرات هسته ای در کلام مقام معظم رهبری:
1.یکی اینکه آنها اصرار دارند بر محدودیّت بلندمدّت؛ ما گفتیم ما محدودیّت ده سال و دوازده سال و مانند اینها را قبول نداریم؛ ده سال یک عمر است؛ همهی آنچه ما در این مدّت به دست آوردیم، در حدود ده سال طول کشیده است! بله، سابقهی هستهای در داخل کشور بیش از اینها است که بعضی اوقات هم گفته میشود در بعضی از بیانات، لکن در آن سالهای اوّل در واقع کاری انجام نگرفته بود؛ کار اساسی و عمده مال همین حدود ده پانزده سال اخیر است. محدودیّت دهساله را ما قبول نداریم؛ ما مقدار سالهای معیّنی را که مورد قبول ما است به مجموعهی هیئت مذاکرهکننده گفتهایم که چه مقدار، محدودیّت را قبول کردهایم، امّا تعداد سالهای محدودیّت را گفتهایم ده سال و دوازده سال و این چیزهایی که این حضرات میگویند قبول نداریم.(دیدار با مسئولین نظام 2/4/94)
توضیح: خود ایشان دلیل نپذیرفتن این نوع محدودیت ها را اشاره کرده اند.زیرا 10 سال و 12 سال یک عمر است و یک نسل از دانشمندان ما از رده خارج خواهند شد و نسل بعدی از انتقال این تجربیات محروم خواهد شد.
2. در همین مدّتِ محدودیّت هم که ما قبول میکنیم، کار تحقیق و توسعه و ساخت و ساز باید ادامه پیدا کند. (دیدار با مسئولین نظام 2/4/94)
توضیح : در صورت توقف در تحقیق و توسعه ، نشاط و حرکت از نسل فعلی گرفته خواهد شد زیرا امکانی برای رشد و پیشرفت برای آن ها وجود نخواهد داشت و بنابر این به مرور نسبت به این دانش بی رغبت شده و مجبور به فعالیت در سایر زمینه های غیر مرتبط با تخصص خود خواهند شد.
اما در مورد ساخت و ساز این نکته در برجام مورد توجه است که ما حداقل تا 8 سال هیچ گونه ساخت و ساز نیروگاه و یا سانتریفیوژ نخواهیم داشت . در این صورت چرخه ی صنعتی شدن هسته ای که لازمه ای برای کشور است و از نیاز های ضروری می باشد در این مدت متوقف میشود و برای رفع نیاز مجبور به نگاه به خارج کشور خواهیم شد.
3. یک نکتهی اساسی دیگر اینکه لغو تحریمها منوط به اجرای تعهّدات ایران نیست؛ نمیشود بگویند: شما رآکتور آب سنگین اراک را خراب بکنید، سانتریفیوژها را به این تعداد کاهش بدهید، این کارها را بکنید، آن کارها بکنید، بعد که کردید، بعد آنوقت آژانس بیاید شهادت بدهد، گواهی کند که شما راست میگویید و این کارها را انجام دادهاید، بعد ما تحریمها را برداریم! نه، این را ما مطلقاً قبول نداریم؛ لغو تحریمها منوط به اجرای تعهّداتی که ایران میکند نیست. (دیدار با مسئولین نظام 2/4/94)
4.اجرائیّات لغو تحریم با اجرائیّاتی که ایران به عهده میگیرد، باید متناظر باشند؛ بخشی از این در مقابل بخشی از آن، بخش دیگری از این در مقابل بخش دیگری از آن. (دیدار با مسئولین نظام 2/4/94)
توضیح : پس از انجام دادن تمام اقدامات و تعهدات از سوی ایران و پس از آن که آژانس این اقدامات را راستی آزمایی کرد ، لغو تحریم ها اجرایی خواهد شد و به این ترتیب اگر پس از انجام اقدامات از سوی ایران ، برجام به هر دلیلی به هم بخورد و یا آژانس تاییده لازم را ندهد ، آن ها بدون انجام هیچ کاری باعث آسیب های جدی در زیر ساخت های صنعت هسته ای ما شده اند و این مخالف با متناظر بودن اقدامات است.
5.یک نکتهی اساسی دیگر این است که ما با موکول کردن هر اقدامی به گزارش آژانس مخالفیم. (دیدار با مسئولین نظام 2/4/94)
توضیح : دلیل این نکته را خود مقام معظم رهبری در ادامه بیاناتشان اعلام میکنند:" ما به آژانس بدبینیم؛ آژانس نشان داده که هم مستقل نیست، هم عادل نیست؛ مستقل نیست زیرا تحت تأثیر قدرتها است؛ عادل نیست [چون] بارها و بارها برخلاف عدالت حکم کرده و نظر داده. بهعلاوه، اینکه بگویند «آژانس باید بیاید اطمینان پیدا کند که فعّالیّت هستهای در کشور نیست» این یک حرف غیر معقولی است. خب، چهجور میشود اطمینان پیدا کند؟ اصلاً اطمینان پیدا کردن [یعنی چه]؟ مگر تک تک خانهها و وجب به وجب سرزمین کشور را اینها بگردند! چهجوری میشود اطمینان پیدا کرد؟ موکول کردن به این مسئله، نه منطقی است، نه عادلانه است. "
آنچه که از بند های متعدد برجام و همچنین از اولین خطوط این توافقنامه واضح و روشن است ، این است که طرف مقابل هیچ اقدام اجرایی را تا قبل از تایید آژانس انجام نخواهد داد و در واقع تیم ایرانی به وعده ی نقد طرف مقابل اعتماد کرده است. مقام معظم رهبری در این مورد میفرمایند:" به وعدهی نقد که میدهد ــ وعدهی نقد، نه عمل نقد ــ اعتماد نکنید، [چون] وقتی خرش از پل گذشت، برمیگردد و به ریش شما میخندد! اینقدر اینها وقیحند. (بیانات در دیدار با مداحان 20/1/94)"
6. با بازرسیهای غیر متعارف هم بنده موافق نیستم؛ پرسوجوی از شخصیّتها را هم بههیچوجه قبول ندارم و موافق نیستم؛ بازرسی از مراکز نظامی را هم نمیپذیریم همچنان که قبلاً هم گفتیم؛ زمانهای 15 سال و 25 سال - که مدام میگویند 15 سال برای فلان چیز، 25 سال برای فلان چیز - و این زمانهای اینجوری را هم ما قبول نداریم؛ مشخّص است، این زمان اوّل و آخری دارد و تمام خواهد شد(دیدار با مسئولین نظام 2/4/94)
توضیح : بازرسی های غیر متعارف از مراکز علمی و نظامی علاوه بر آنکه بر عزت ملی ما خدشه وارد میکند و باعث تحقیر دانشمندان و کارکنان این مراکز میشود ، باعث تکمیل شدن اطلاعات سیستم های جاسوسی آن ها در مورد توانایی های ایران خواهد شد تا در صورت حمله احتمالی ، غافلگیر نشوند و به راحتی بتوانند به حریم کشور تجاوز کنند و یا در مراکز علمی کشور دست به خرابکاری از شیوه های مختلفی که پیش از این هم ازآن ها بهره گرفته اند بشود ؛ مانند ویروس استاکس نت ، قرار دادن قطعات انفجاری در داخل محموله های صنعتی فروخته شده به ایران و .......
7. گفتیم که اجازه نمیدهیم از هیچیک از مراکز نظامی هیچ بازرسیای از سوی بیگانگان صورت بگیرد. (بیانات در دانشگاه افسرى و تربیت پاسداری امام حسین علیهالسلام 30/2/94)
توضیح : با توجه به متن پروتکل الحاقی که اجرای آن در متن برجام (صفحه 153 بند 8) توسط ایران پذیرفته شده است؛
"هر مکان تعیین شده توسط آژانس به غیر از مکانهای اشاره شده در بندهای الف و ب این ماده جهت انجام نمونه برداریهای محیطی مختص آن مکان، چنانچه کشور عضو نتواند امکان دسترسی به این مکانها را فراهم آورد، باید فوراً تلاش معقول خود را جهت برآوردن خواستههای آژانس از مناطق مجاور یا از طریق روشهای دیگر به کار بندد."
به این ترتیب واضح و روشن خواهد بود که اگر بنا باشد که ایران پروتکل الحاقی را اجرا کند باید امکان دسترسی به اماکن و مراکز مورد نظر آژانس(از جمله مراکز نظامی) را بدهد و یا به نحوی او را راضی کند.
8. میگویند بایستی ما بیاییم با دانشمندان شما مصاحبه کنیم یعنی در واقع بازجویی کنیم. ما اجازه نمیدهیم به حریم دانشمندان هستهای ما و دانشمندان در هر رشتهی حسّاس و مهمّی، اندکاهانتی بشود. من اجازه نمیدهم بیگانگان بیایند با دانشمندان ما، با فرزندان برجسته و عزیز ملّت ایران که این دانش گسترده را به اینجا رساندهاند، بخواهند بنشینند حرف بزنند. (بیانات در دانشگاه افسرى و تربیت پاسداری امام حسین علیهالسلام 30/2/94)
توضیح : این امر از دوجهت آسیب زا برای محیط علمی و امنیت کشور است :
الف) از یک طرف باعث تحقیر شخصیت و تضعیف روحیه ی دانشمندان کشور میشود ، زیرا باید برای یک پیشرفت اساسی بومی علمی در کشور به کسانی که هیچ ارتباطی با کشور آنان ندارد پاسخگو باشند . این کار از طرفی هم به دانشجویان این رشته ها که دانشمندان آینده هستند ، آسیب خواهد زد زیرا به این نتیجه میرسند که در آینده امنیت روانی و شغلی ندارند .
ب) در ادامه ی سخنان بالا ایشان میفرمایند:"در دنیا هیچ عاقلی اجازه نمیدهد، هیچ دولتی اجازه نمیدهد؛ دانشمندانشان را مخفی میکنند، نمیگذارند اسم هایشان را هم کسی بفهمد. دشمن پُررو و وقیح توقّع دارد اجازه بدهند راه را باز کنند و بیایند با دانشمندان ما، با اساتید ما، با محقّقین ما گفتگو کنند، مذاکره کنند".
خطر ترور دانشمندان چیزی است که ایشان به آن اشاره میکنند . ترور شهیدان علیمحمدی ، شهریاری ، رضایی نژاد و احمدی روشن – که رحمت خدا بر آن ها باد – به دلیل شناسایی شدن آن ها توسط دستگاه ای جاسوسی غرب بود.
9. صنعت هستهای برای یک کشور یک ضرورت است؛ هم برای انرژی، هم برای داروهای هستهای که بسیار مهم است، هم برای تبدیل آب دریا به آب شیرین، و هم برای بسیاری از نیازهای دیگر در زمینهی کشاورزی و غیر کشاورزی. صنعت هستهای در دنیا، یک صنعت پیشرفته است، یک صنعت مهم است؛...... دنبال کردن این صنعت و صنعتی کردن کشور، بسیار چیز لازمی است.(بیانات در دیدار با مداحان 20/1/1394)
توضیح :"در هیچ جای متن برجام اشاره نشده است که ایران پس از این 15 سال حق استفاده از فناوری هسته ای و غنی سازی در ابعاد صنعتی دارد."(این حرفی بود که کریمی قدوسی به صالحی در مجلس زد ولی از اون جایی فیلم پاسخ صالحی به این سوال رو ندیدم نمیدونم درسته یا نه!؟)
10. مطلقاً مسئولین نظامی کشور بههیچوجه مأذون نیستند که به بهانهی نظارت و به بهانهی بازرسی و مانند این حرفها، بیگانگان را به حریم و حصار امنیّتی و دفاعی کشور راه بدهند، یا توسعهی دفاعی کشور را متوقّف کنند؛ توسعهی دفاعی کشور، توانایی دفاعی کشور، مشت محکم ملّت در عرصهی نظامی، این بایستی همچنان محکم بماند و محکمتر بشود.(بیانات در دیدار با مداحان 20/1/1394)
11. ما نه در مسائل منطقهای، نه در مسائل داخلی و نه در مسئلهی تسلیحات، با آمریکا مطلقا صحبت و مذاکرهای نداریم؛ مذاکره، صرفاً در قضیّهی هستهای است و اینکه ما در موضوع هستهای با روش دیپلماسی چگونه میتوانیم به نتیجه برسیم. ؛(بیانات در دیدار با مداحان 20/1/1394)
12. اینکه آمریکاییها تکرار میکنند که «ما قرارداد با ایران میبندیم، بعد نگاه میکنیم ببینیم اگر به قرارداد عمل کردند تحریمها را برمیداریم» این حرف حرف غلط و غیر قابل قبولی است؛ این را ما قبول نداریم. رفع تحریمها جزو موضوعات مذاکره است، نه نتیجهی مذاکرات؛ آن کسانی که دستاندرکار هستند، فرق این دو را بخوبی میفهمند. این یک خدعهی آمریکایی است که میگویند قرارداد میبندیم، نگاه میکنیم به رفتارها، بعد تحریمها را برمیداریم! اینجوری نیست؛ همینطور که مسئولین ما صریحاً گفتهاند و رئیسجمهور محترم صریحاً گفت، رفع تحریمها باید بدون هیچ فاصلهای در هنگام رسیدن به توافق انجام بگیرد، یعنی رفع تحریم جزء توافق است نه چیزی مترتّب بر توافق.(بیانات در حرم مطهر رضوی 1/1/94)
13. آمریکاییها تکرار میکنند که ایران بایستی در تصمیمهایی که میگیرد و چیزهایی که قبول میکند، بازگشتناپذیریای وجود داشته باشد؛ این را ما قبول نداریم. اگرچنانچه طرف مقابل میتواند به هر بهانهای باز هم تحریمها را علیه ملّت ایران برقرار کند، هیچ وجهی ندارد که هیئت مذاکرهکنندهی ما بپذیرد و کاری انجام بدهد که این کار برگشتناپذیر است؛ بههیچوجه. (بیانات در حرم مطهر رضوی 1/1/94)
14. ؛ بعد از آنکه که مذاکرهکنندگان ما مذاکرهشان تمام شد، بعد از چند ساعت بیانیّهی کاخ سفید منتشر شد در تبیین مذاکرات. این بیانیّهای که آنها منتشر کردند ــ که اسمش را میگذارند «فکتشیت» ــ در اغلب موارد خلاف واقع است؛ یعنی روایتی که اینها دارند از مذاکرات و از تفاهمهایی که انجام گرفته است میکنند، یک روایت مخدوش و غلط و خلاف واقع است. این بیانیّه را آوردند من دیدم؛ چهار پنج صفحه است؛ این چهار پنج صفحه در ظرف این دو سه ساعت که تهیّه نشده؛ در همان حالی که اینها داشتند مذاکره میکردند، این بیانیّه را هم نشستند تأمین کردند. ببینید، طرف اینجوری است؛ دارد با شما حرف میزند، بر سر یک موضوعاتی تفاهم بهوجود میآید، در همان حالی که دارد با شما حرف میزند، دارد یک اعلامیّهای تهیّه میکند که برخلاف آن چیزی است که بین شما و او دارد میگذرد و تا مذاکرهتان تمام شد، آن اعلامیّه را منتشر میکند! طرف اینجوری است؛ طرف طرف بدعهدی است، طرف متقلّبی است. حرف میزنند، بعد هم خصوصی میگویند اینها برای آبروداری است؛ برای اینکه مثلاً در مقابل مخالفانشان در داخل کشورشان کم نیاورند، یک چیزهایی را اینها مینویسند. خب، این به ما ربطی ندارد. اگر بنا باشد که اینها ملاک عمل قرار بگیرد، آنچه آنها نوشتند، قطعاً ملاک عمل نخواهد بود. (بیانات در دیدار با مداحان 20/1/94 (بعد از بیانیه لوزان))
توضیح : متن برجام در واقع همان فکت شیت آمریکایی ها پس از بیانیه لوزان ، با جزییات بیشتر است به طوری که هیچ یک از بند های این فکت شیت با برجام فعلی هیچ گونه تناقضی ندارد!
15. هدف آنها این است که جمهوری اسلامی را در باب ظرفیّت غنیسازی مثلاً - که یکی از مسائل است - به ده هزار سو راضی کنند، منتها از پانصد سو و هزار سو شروع کردهاند، که حدود ده هزار سو مثلاً محصول حدود ده هزار سانتریفیوژ - همین قدیمیهایی که از قبل داشتیم و داریم - است. هدف آنها این است. مسئولین ما میگویند ما به 190000 سو احتیاج داریم. ممکن است این نیاز مال امسال و دو سال دیگر و پنج سال دیگر نباشد، امّا این نیاز قطعی کشور است، خب، باید نیاز کشور تأمین بشود.
توضیح :عباس عراقچی – معاون وزارت خارجه – در کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت:"میشه در یک فاصله 14 الی 15 سال به یک میلیون سو رسید."
این در حالی است که علی اکبر رییس سازمان انرژی اتمی کشور در گفتگوی ویژه خبری تصریح کرد:" تعداد ماشین ها را زیاد میکنیم جوری که مثلا سال حدود 15 ام ما به 190000 سو برسیم"
اما مطابق با برجام ما تا 8 سال هیچ سانتریفیوژی تولید نخواهیم کرد. از سال 8 ام تا 10 ام هر سال 200 سانتریفیوژ نسل 6(با سو 10) و 200 تا نسل 8 ( با سو 24) تولید خواهیم کرد . با یک حساب ساده در انتهای سال 15 ام (با فرض خراب نشدن هیچ یک از سانتریفیوژ ها) ما تعداد 1400 سانتریفیوژ از هر کدام از نسل 6 و 8 خواهیم داشت که نهایتا چیزی کمتر از 50000 سو میشود.(حدود 48000 سو)
16. ما برای بیست سال دیگر حداقل بایستی بیست هزارمگاوات برق از انرژی هستهای به دست بیاوریم. برآوردی که برای مصرف انرژی در کشور و تولید برقِ مورد نیاز کردهاند، حداقل بیست هزار مگاوات باید از طریق انرژی هستهای باشد؛ والّا ما باید برق را از دیگران گدائی کنیم؛ یا اگر نتوانستیم گدائی کنیم، یا ننگمان آمد، یا به ما ندادند، از خیر چیزهائی که با نیروی برق میچرخد، باید بگذریم؛ از کارخانه، از تولید، از بسیاری از ابزارهای پیشرفت. خب، ما کِی شروع کنیم تا بتوانیم بیست هزار مگاوات را بیست سال دیگر به دست بیاوریم؟ الان اگر دیر هم نشده باشد، قطعاً زود نیست. ممکن است دیر هم شده باشد. ببینید چه مغالطهی عجیبی است که ((آقا احتیاج نداریم!))( بیانات در دیدار دانشجویان دانشگاههای استان یزد 13/10/1386)
بیستهزار مگاوات برق هستهای نیاز ضروری کشور است؛ این محاسبهشدهی دستگاههای محاسبهکنندهی کشور است که البتّه در حاشیهی آن، منافع زیاد و برآوردن نیازهای فراوان دیگر هم وجود دارد؛ (بیانات در دیدار مسئولان نظام 2/4/94)
توضیح : به گفته ی مهندس آبنیکی معاون سابق سایت نطنز :" بدیهی است که 20 هزار مگاوات برق هسته ای نیازمند حدود 3 میلیون سو ظرفیت غنی سازی است." ؛ با توجه به محاسبات انجام گرفته در بالا بنا بر متن برجام در پایان سال 15 ام حدود 50000 سو غنی سازی خواهیم داشت.
1- متن زیر، بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب در خطبه دوم نماز عید فطر امسال است که به «توافق وین» اختصاص داشته است. این متن را به دقت بخوانید، چه برداشتی از آن دارید؟ نگارنده بر این باور است که حضرت آقا در این فرازها از دغدغه خویش نسبت به برخی از آنچه در «توافق وین» آمده است خبر دادهاند این دغدغه به وضوح درباره اصول و مبانی انقلاب و نظام است که نباید از نگاه مسئولان بررسیکننده برجام دور بماند. اما، راهکار موثر برای رفع دغدغه ایشان که مانند همیشه از نگاه ملکوتی و پدرانه حضرتش نسبت به آینده نظام برخاسته است، چیست؟ ابتدا متن را بخوانید!
«رئیسجمهور محترم و بالخصوص تیم مذاکرهکننده که حقیقتا زحمت کشیدند و تلاش کردند؛ چه این متنی که تهیه شده است در مجاری قانونی پیشبینی شده خود تصویب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است... چه این متن تصویب بشود و چه نشود، به حول و قوه الهی، اجازه هیچگونه سوءاستفادهای از آن داده نخواهد شد، اجازه خدشه در اصول اساسی نظام اسلامی به کسی داده نخواهد شد... چه این متن تصویب بشود و چه نشود، ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید، از ملت مظلوم فلسطین، از ملت مظلوم یمن، از ملت و دولت سوریه، از ملت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرین، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطین... اینها همواره مورد حمایت ما خواهند بود... با این مذاکرات و با متنی که تهیه شده است، در هر صورت سیاست ما در مقابل دولت مستکبر آمریکا هیچ تغییری نخواهد کرد... جمهوری اسلامی در زمینه حفظ قابلیتهای دفاعی و امنیتی خود، هرگز تسلیم زیادهخواهی دشمن نخواهد شد... (دشمنان) تسلیم ایران را مگر به خواب ببینند و...»
2-رهبر معظم انقلاب در سخنان مورد اشاره نیز مانند همیشه بر حفظ و تداوم اصول و مبانی انقلاب تأکید ورزیدهاند اما، آنچه در بیانات اخیر ایشان تازگی داشت این که، قبل از تاکید بر هر یک از اصول و مبانی انقلاب، از قید و پیشوند «این متن تهیه شده - برجام- تصویب بشود یا نشود» بهره گرفته و این عبارت را به صورت یک «ترجیعبند» تکرار فرمودهاند و سؤال این است که حضرت ایشان در تکرار این پیشوند، چه ضرورتی دیدهاند؟ آیا از این نکته نمیتوان نتیجه گرفت که؛
الف: حضرت آقا در متن توافق وین، مواردی را مشاهده کردهاند که در صورت تصویب برجام میتواند آینده جمهوری اسلامی ایران را با خطر جدی روبرو کند. اگر اینگونه نبود، تأکید ایشان بر حفظ اصول و مبانی انقلاب با این قید که برجام «تصویب بشود یا نشود» ضرورتی نداشت.
ب: رهبر معظم انقلاب حجت را تمام کرده و اولتیماتوم میدهند که چنانچه «توافق وین» با اصول و مبانی انقلاب در تعارض و تضاد باشد، حتی اگر از سوی مسئولان نظام نیز تصویب بشود، ایشان اجازه اجرای آن را نخواهند داد.
ج: برخی از نظرات ارائه شده این روزها که رهبر معظم انقلاب درباره متن توافق وین نظر مثبت و موافقی دارند، نمیتواند پایه و اساس قابل قبولی داشته باشد، چرا که بهرهگیری از ترجیع بند «این متن تصویب بشود یا نشود» نشانه عدم اعتماد ایشان به متن برجام است و از دیگر سو، اگر توافق یاد شده با نگاه مثبت حضرت آقا روبرو شده بود، بر ضرورت بررسی متن در مجاری قانون - خطبه عیدفطر و پاسخ به نامه رئیسجمهور- تاکید نمیورزیدند.
3- ایشان در آغاز سخن با تقدیر از زحمات تیم مذاکرهکننده میفرمایند «چه این متن که تهیه شده است در مجاری قانونی تصویب بشود یا نشود، اجر آنها محفوظ است»
حضرت آقا از این طریق راه خُردهگیری و اعتراض به عملکرد تیم مذاکرهکننده- و نه انتقاد منصفانه- را مسدود میکنند و متن تهیه شده را نهایت تلاش آنها میدانند. بنابراین اگر متن تصویب نشود به معنای نادیده گرفتن تلاش آنان نیست، نتیجه این نگاه حکیمانه، آن که اولا؛ نباید اعتراض به دشمن بیرونی - که وحدتآفرین است- با اعتراض به تیم مذاکرهکننده- که تفرقهآور است- جابهجا شود. ثانیا: تیم مذاکرهکننده اطمینان داشته باشد که اگر توافق به تصویب نرسد، علت آن وجود فاکتورهای ناسازگار با منافع و مصالح ملی است و نه کوتاهی آنان، بنابراین به جای آن که انتقاد به متن را متوجه خود بدانند، بایستی این انتقادها را ناشی از زیادهخواهی حریف تلقی کنند و از آنجا که نسبت به متن اشراف بیشتری دارند در کشف نقاط خسارتآفرین و فاجعهبار آن به بررسیکنندگان متن مشورت داده و کمکرسانی کنند و نه آن که خود را در نقطه مقابل آنان تصور نمایند.
4- حضرت آقا تاکید میفرمایند که متن تهیه شده تصویب بشود یا نشود، سیاست ما در مقابل دولت مستکبر آمریکا هیچ تغییری نخواهد کرد، از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید، دشمنانمان مگر آرزوی تسلیم ایران را در خواب ببینند و...
اکنون نوبت پاسخ به این پرسش است که مخاطب این بخش از بیانات قاطع و پُرصلابت رهبرمعظم انقلاب چه کسانی هستند؟ به یقین اگر کسانی- دشمنان بیرونی و یا برخی از دنبالههای داخلی آنها- در پی آن نبوده و نباشند که از پذیرش توافق به عنوان مقدمهای برای تغییر رفتار و ساختار اسلامی و انقلابی نظام بهره بگیرند و در نهایت نسخه تسلیم ایران در برابر آمریکا را بپیچند، حضرت آقا نیازی به این خطاب پرعتاب احساس نمیکردند. مخاطبان این بخش از بیانات رهبر معظم انقلاب را میتوان در سه طیف تعریف کرد.
اول: آمریکا و متحدانش که این روزها با اشاره -متاسفانه بخوانید با استناد- به بخشهایی از توافق وین، قطعنامه 2231 و نقشه راه که میان ایران و آژانس به امضاء رسیده است، با اطمینان از پیروزی خود در مقابله سیوچند ساله با موجودیت جمهوری اسلامی ایران سخن میگویند و از توافق وین در صورت اجراء با عنوان یک گام بلند برای تغییر ساختار نظام یاد میکنند، گام بلندی که به زعم آنان هرگز از طریق حمله نظامی به دست نمیآمد! و با تأسف باید اذعان کرد این «ظرفیت منفی» در جای جای توافق وین به وضوح دیده میشود و کیهان، به موارد فراوانی از آن با استناد به متن برجام و قطعنامه 2231 اشاره کرده است و البته تاکنون غیر از هیاهو و جنجال کمترین پاسخ مستندی دریافت نکرده است.
اما نکته مهم و در خور توجه آن که رهبر معظم انقلاب میفرمایند توافق وین تصویب بشود یا نشود، اجازه چنین سوءاستفادهای را به دشمن نخواهند داد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت حضرت آقا، این ظرفیت منفی و فاجعهآفرین را در متن توافق دیدهاند که نهیب زدهاند. آیا غیر از این است؟!
دوم: تودههای عظیم مردم پاکباخته این مرز و بوم را میتوان طیف دیگری از مخاطبان رهبر معظم انقلاب تلقی کرد. این طیف که در عبور از همه عقبههای سخت و نفسگیر در صحنه حاضر و پای در رکاب بودهاند، به خود حق میدهند که این روزها با نگاه به برخی از موارد باجخواهانه توافق وین و اظهارنظر شماری از مسئولان که متأسفانه رنگ و بو و سمت و سوی تسلیمپذیری دارد نگران آینده باشند. حضرت آقا در خطاب پرصلابت خود به این طیف که به قول حضرت امام(ره) صاحبان اصلی انقلاب هستند، اطمینان میدهند هرگز توافقی را نمیپذیرند که در آن اصول و مبانی انقلاب نادیده گرفته شده باشد.
سوم: طیف سوم که باید آنان را اصلیترین مخاطبان بخش یاد شده از بیانات رهبر معظم انقلاب تلقی کرد، مسئولان محترم نظام هستند که وظیفه مشترک بررسی دقیق متن توافق وین، قطعنامه 2231 و نقشه راه را برعهده دارند و در اینباره گفتنی است؛
5- مروری -هرچند گذرا- بر متن برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل به وضوح نشان میدهد که در جای جای آن از مکانیسم ماشه -TRIGGER- استفاده شده است و بسیاری از «بندها» و «مفاد» آن به سوی استقلال، امنیت و در یک کلمه، موجودیت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نشانه رفته است.
بیانات مورد اشاره رهبر معظم انقلاب در خطبههای نماز عید فطر امسال کمترین تردیدی باقی نمیگذارد که حضرت آقا از نارسایی و عواقب فاجعهآفرین توافق یاد شده اطلاع کامل دارند و با جرأت میتوان گفت که ایشان به هیچوجه از متن تهیه شده راضی نیستند و اگر غیر از این بود با توجه به اطلاع دقیق از توافق وین، تأکید حضرت ایشان بر «متن تهیه شده تصویب بشود یا نشود از اصول انقلاب دست نخواهیم کشید» و تکرار چندباره آن ضرورتی نداشت. از این روی وظیفه غیرقابل تغییر مسئولان بررسیکننده متن توافق وین آن است که هیچیک از «بندها»، «فصلها» و «مفاد» برجام را که با اصول و مبانی اسلام و انقلاب و موجودیت نظام در تعارض است، نپذیرند تا به قول حضرت آقا، امروز در مقابل مردم و فردا در پیشگاه خداوند تبارک و تعالی شرمسار و سرافکنده نباشند. اما چگونه؟!... بخوانید!
6- تمامی مسئولان محترم و کارشناسان و دستاندرکاران- بدون استثناء- در این نقطه اتفاقنظر دارند که برخی از مفاد توافق وین، قطعنامه 2231 و نقشه راه با اصول و مبانی انقلاب و نظام نه فقط همخوانی ندارند بلکه این اصول و مبانی را نشانه رفتهاند و در صورت اجرا میتوانند فاجعهآفرین باشند. اگر این باور در میان مسئولان محترم وجود دارد- کهدارد و آن را انکار نمیکنند- بدیهی است که تن دادن به اجرای توافق وین - برجام- با وجود این بندها و مفاد، جز تن دادن به فاجعه، مفهوم و نتیجه دیگری نخواهد داشت. اما، آیا میتوان تصور کرد که موافقان «توافق وین» با تأکید بر پذیرش آن - خداینخواسته- در پی مقابله با اصول و مبانی انقلاب و نظام هستند؟! پاسخ این پرسش به یقین منفی است و این وصله ناجور به مسئولان محترم، بیتردید ناچسبیدنی است. بنابراین چرا برخی از آنان بر پذیرش برجام اصرار میورزند. پاسخ را در ادامه بخوانید.
7- برخی از مسئولان و دستاندرکاران محترم ضمن آن که وجود «بندها» و «پیوست»های مغایر با اصول و مبانی نظام را در برجام و ملحقات آن انکار نمیکنند و این بخشها را خطرآفرین میدانند ولی از «اعلام تحفظ» یا «حق شرط» -RESERVATION- به عنوان چارهکار و راه مقابله با بخشهای مورد اشاره یاد میکنند که باید گفت، ارائه این پیشنهاد از سوی برخی مسئولان که انتظار میرود از حقوق معاهدات با خبر باشند، تعجبآور است. توضیح آن که؛ حق شرط یا تحفظ به مفهوم خودداری از پذیرش یک یا چند بخش یک معاهده است (کنوانسیون 1969- حقوق معاهدات). اما، مطابق همان کنوانسیون، حق تحفظ فقط در معاهدات چندجانبه بینالمللی قابل پذیرش است که در آن یکی از امضاءکنندگان معاهده میتواند نسبت به بخشی از آن اعلام تحفظ کرده و خود را ملزم به اجرای آن نداند، ولی حق شرط یا تحفظ در معاهدات دو جانبه ممنوع و غیرقابل پذیرش است و برجام یک معاهده دوجانبه است که یک طرف آن جمهوری اسلامی ایران و طرف دیگر آن مجموعه کشورهای 5+1 هستند و دقیقا به همین علت اعلام شده است که در مواجهه با توافق وین فقط دو راه وجود دارد، پذیرش کامل آن (آری) و یا رد کامل آن (نه) و هیچ راه دیگری قابل تصور نیست.
8- و بالاخره، اگر باور داریم که توافق وین و اسناد پیرامونی آن- قطعنامه 2231 و نقشهراه آژانس- شامل «بندها» و «موادی» است که برای اصول و مبانی انقلاب فاجعهآفرین است و همین بندها و مواد است که دغدغه رهبر معظم انقلاب و همه دلسوزان را در پی داشته است، تنها راه عبور از آن، پاسخ «نه» به کلیت برجام و رد کامل آن است. آیاراهدیگری هست؟!